Franciszkanie przyszli do Wadowic po pieniądze na szkołę w buszu w Ugandzie, bo dzieci tam głodują. Dostali pamiątkowe koszulki i medale

Ojciec Bogusław Dąbrowski, misjonarz i zarazem dyrektor finansowy Szkoły Technicznej im. Św. Jana Pawła II w Kakooge w Ugandzie zwrócił się do Urzędu Miejskiego w Wadowicach o finansowe wsparcie projektu misyjnego, jakim jest rozbudowa bazy dydaktyczno – produkcyjnej szkoły w Kakooge.

Zebrane pieniądze Franciszkanie inwestują w traktor, inne maszyny rolnicze oraz żywy inwentarz: krowy, kury, świnie, ponieważ podstawowym problemem szkoły jest wyżywienie uczniów.

Wadowicki magistrat poinformował, że gmina nie ma możliwości finansowego wsparcia misji, bo takich wydatków nie uwzględnia dyscyplina budżetowa, ale władze miasta postanowiły pomóc w inny sposób. W tym roku Wadowice wydały sto odlanych z brązu okolicznościowych medali. Część z nich trafiła do osób i instytucji a część jest przekazywana na cele charytatywne.

Przekazujemy dwa medale. Jeden trafi do szkoły w Kakooge na pamiątkę setnej rocznicy urodzin św. Jana Pawła II, który jest jej patronem, a drugi ojcowie Misjonarze mogą wystawić na licytację i mam nadzieję, że uda się im sprzedać ten wyjątkowy medal za przyzwoitą kwotę

tłumaczy burmistrz Wadowic Bartosz Kaliński, dodając, że chociaż w ten symboliczny sposób Wadowice mogą wesprzeć akcję misjonarzy.

Wydział Promocji Gminy Wadowice przekazał misjonarzom również 140 koszulek (dla każdego ucznia) wydanych specjalnie na setną rocznicę urodzin Jana Pawła II oraz okolicznościowe przypinki.

Podstawowym problemem szkoły w Kakooge, a zarazem najwyższym kosztem, jest wyżywienie uczniów. Żywność w Ugandzie jest bardzo droga. Dlatego misjonarze zaczęli uprawiać tam ziemię, a zbiory stanowią podstawę wyżywienia uczniów technikum.

Młodzież otrzymuje trzy posiłki, co jest rzadkością – w Kakooge ogromna większość dzieci ma możliwość zjedzenia co najwyżej jednego posiłku dziennie. Gleba niestety jest gliniasta i mało urodzajna, trzeba ją mocno uprawiać, żeby przyniosła plon. Do tego jest niezbędny traktor i sprzęt rolniczy, na który misjonarze zbierają pieniądze. W ostatnim czasie zakupili też krowy, świnie i kury. Wszystko po to, by uczniowie mieli co jeść.

Zadaniem szkoły jest pomoc w uzyskaniu zawodu i dzięki temu właściwie przeżycia w Ugandzie. Odkąd pamiętam, a jestem w tym kraju od 20 lat, w Ugandzie zawsze była bieda. Aby ludzie tam mogli żyć w spokoju, rozwijać się i aby nie musieli uciekać do Europy za przeżyciem, potrzebne jest im przede wszystkim wykształcenie

wyjaśnia franciszkanin o. Bogusław Dąbrowski, misjonarz.

Niestety, w tej chwili szkoła jest zamknięta dla uczniów z powodu pandemii. Jednak misjonarze mają nadzieję, że ta sytuacja w końcu minie i placówka dalej będzie mogła wypełniać swe ważne zadanie.